NEVER DIE EASY

u susret predstojećoj NFL sezoni

 Ovo je definitivno moj čovjek - Walter Payton. Jedan od najvećih raning bekova u istoriji američkog fudbala, zvanično 5. na listi najboljih 100 igrača svih vremena, "Sweetness". Smatra se, da je ujedno bio i najkompletniji napadač u povijesti ove žestoke igre, pošto je znao jednako dobro da prima loptu kao hvatač ( wide receiver) ali i da uputi pas, napravi blok ... jednom riječju univerzalac.

Ipak ono što mene najviše oduševljava (samo se ti smej krofnice ), dok gledam one silne tribute klipove na youtube-u, je njegov pa slobodno mogu reći herojski način igranja. Pejtonova srčanost i nesalomljivost su bile legendarne. One nadmašuju čak i negovu nevjerovatnu vještinu i atletske sposobnosti.
Svak ko iole voli kolektivne sportove sa loptom, ne može a da ne osjeti poštovanje kad posmatra snimke njegovih prodora, gdje on ostaje na nogama pored svih onih udaraca, pokušaja obaranja, gdje se od njega odbijaju tipovi teži i po trideset i više kila, a on posrćući i dalje grabi naprijed, dobija još jednu porciju udaraca, poklekne, ali i dalje ne pada i gotovo bez noge šepajući prelazi liniju end zone ... I tako iz utakmice u utakmicu, jednakim intezitetom od početka do kraja meća, sa čitavom odbranom na svojim leđima, sa svim onim nabildovanim kiklopima koji ga tuku, čupaju, vise mu o vrat, sa samo jednom propuštenom tekmom (na trenerovo insistiranje) u trinaest godina igranja u nfl-u.
Inače NEVER DIE EASY je naslov njegove biografije, koja je posthumno objavljena, a koja slikovito govori o tome kako je zaustaviti Pejtona bio veoma bolan zadatak za protivničke defanzivce. Taj je znao da posloži i po nekoliko odbrambenih igrača prije nego što ga napokon zaustave. Onim manje upućenim u pravila američkog fudbala, tu može doći do male konfuzije glede toga ko tu koga treba da obori.

Iako je bio ektremno tvrd, agresivan, fizički dominantan igrač, Pejtonov stil igre su mnogi opisivali kao čistu umjetnost, a njegvo trčanje gracioznim poput baleta.

Čitavu svoju profesionalnu karijeru (1975-1987) Pejton je proveo u Čikago Bersima, sa kojima je osvojio Super Bowl 1985, tako da je u vjetrovitom gradu slavljen i obožavan gotovo koliko i Majkl Džordan.

Walter Payton je umro u 55 godini od raka žučne kese. Kakav je bio kao čovjek, van terena, dovoljno govori podatak da se godišnja nagrada NFL-a za doprinos igrača društvenoj zajednici naziva upravo po njemu.

Ovaj blog je namjerno koncipiran kao tekstualno kratak, kako biste više pažnje posvetrili video prilozima.